farkettim ki seviyorum yalnızlığımı
çığlık çığlığa ormanların sessizliğinde
düşünce dipsiz kuyulara
hayatı zorlayanın ben olduğumu farkettim
farkettim ki
yıllardır çekiştiğim dolunay
dost elini uzatmış bu gece
sıcak sarı tebessümünü başımı göğe uzattığımda farkettim
farkettim ki
acı çektiğim sensizlik değilmiş
beni üzenin
adını koymaktan korktuğum, kendime yakıştıramadığım
yalnızlık olduğunu kabullenince farkettim
farkettim ki
yollar bir yerde başlayıp bir yerde bitmiyormuş
uçsuz bucaksız yolların büyüsünü
iç seyahitime çıkınca farkettim
farkettim ki
en acımasız soğuklar da doğanın dengesiymiş
her şeyin bir süreç olduğunu farkettiğimde
yeniden yeşerebileceğimi farkettim
Olympos, 14.08.2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder