Ruhsuz Sesler

            Sevgi, saygı, hoşgörü ve samimiyete dayalı iletişim en sağlıklı iletişim şeklidir. En büyük toplumsal problemimiz ise iletişimsizliktir. Sadece konuşmak iletişim kurmak demek değildir. Bazen konuşmadan da iletişim kurulabilir. İletişim sadece konuşmak demek olsaydı, lal olan insanların iletişimsiz olduğunu kabul etmemiz gerekirdi.  En büyük iletişim aracı konuşarak yapılan iletişimdir eğer bu iletişim yönteminin içinde, sevgi, saygı, hoşgörü ve samimiyet yoksa bu konuşmanın iletişim olduğunu söylemek olanaksızdır... Bu sadece ruhsuz sesler topluluğudur.

            Çok üzülerek söylüyorum ki, toplumumuzdaki konuşularak yapılan iletişimlerin %90’ı ruhsuzdur. Ruhu olmayan, sadece çıkar ilişkilerine dayanan iletişimler de doyumsuzdur. İnsanı duygusal anlamda tatmin etmez. İnsanoğlu, sevgiye yemek içmek kadar ihtiyaç göstermektedir ancak yine de önemsenmeyen, görmezden gelinen bir durumdur sevgi ihtiyacı. Çoğu zaman dile bile getirilmez, aşağılanma, güçsüzlük olarak algılandığı için önemsenmez, ihtiyacım yok görüntüsü verilerek gizlenir ruhun bir köşesine. Hâlbuki sevgi olmayan yerde hiçbir şeyin anlamı yoktur...