- İnsan en mutsuz anlarında ona sevgisini verebilecek, hep yanında olabilecek bir dost bir yoldaş ister değil mi? Hepinizin zor zamanlarınızda sarıldığınız, sarılmayı bekleyen biri vardır karşısında. Mutluluğu, sevgiyi, şefkati onda bulursunuz çoğu zaman. Belki onun sayesinde atlatırsınız yaşadıklarınızı. Bir güzel sözle, bir tatlı sözle adeta yerden yükselirsiniz göğe doğru. Sizi kurtaran çevrenizden gördüğünüz sevgidir aslında. Ama bazen sevilmekten çok anlaşılmayı isteriz hayatta. Karşınızdakine anlattıklarınızı o anlamıyorsa, ilgiyle sevgiyle bakmıyorsa yüzünüze, o zaman hayata tutunduran dallar da birer birer eksilmeye başlar işte.
Önce karşındakini anlayacaksın, oturup dinleyeceksin sabahlara kadar. Onu dinlemessen, hayatta yaşayacağın tüm olumsuzluklara şimdiden alışman gerekecek. Ve gün gelecek o da seni anlayamayacak. Ona sevgini vermessen, biraz olsun omzuna başını koymasına izin vermezsen işte sen de mahkumsundur yalnız kalmaya.
Seviyorsanız esirgemeyin sevginizi ama daha çok anlamaya çalışın, konuşmaya çalışın karşınızdakiyle. En çok ihtiyaç duyduğu anda yanında olmazsanız onu kaybedersiniz. Gün gelir pişmanlıklar yaşarsınız kaybettiğiniz için, içinizdeki sevgiyi vermediğiniz için. Ve anlaşılmayı beklediği, onu anlayamadığınız için...
PDR Dr.Fatih Kalkinc
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder