Yalnızlığa
dayanırım da, bir başınalığa asla.
Yaşlanmak hoş değil
öyle duvarlara baka, baka.
Bir dost göz
arayışıyla.
Saat tıkırtısıyla…
Korkmam, geçinip
gideriz biz mutlulukla.
Ama; ‘’Günün aydın,
akşamın iyi olsun'’
diyen biri olmalı.
Bir telefon sesi
çalmalı ara sıra da olsa kulağımda.
Yoksa, zor değil,
hiç zor değil, demli çayı bardakta karıştırıp, bir başına yudumlamak doyasıya.
Ama; ‘’ Çaya kaç
şeker alırsın ? ‘’
Diye bir ses
sormalı ya ara sıra…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder