Öğrendim <<Yılmaz Değirmenci>>

Yaşam azıksız bir yolculuk

Adım adım yürümeyi öğrendim

Ne gereğinden fazla hızlı

Ne de fazla yavaş gitmeyi öğrendim

Başkalarının anlattıklarını dinlemeyi

Hayatıma uygulamayı öğrendim

Bunların hepsi saçmalık deyip

Alayına isyan etmeyi öğrendim

Hayaller kurdum,

İmkansız yoktur, tanımam dedim

Daha ilk denemede çuvallamayı öğrendim

Sevmeyi

Sevdiğimi içimde tutmayı öğrendim

Yeri geldi 

Yağmur gibi açılmayı öğrendim

Sevdiğimin beni sevmesini gördüm

Sevdiğim halde sevilmediğimi gördüm

En kötüsünün

Sevmediğim halde sevilmek olduğunu öğrendim

Pişman olmayı, 

İçimin kor kor yanmasını izledim

Ardından

Bununla da mutlu olunacağını öğrendim

İnanmayı, 

Ömrümü bir şeye adamayı seçtim

Ardından her şeyi sorgulamayı

Boşlukta askıda kalmayı öğrendim

Hedefler çizdim

Ömürlük idealler belirledim

Sonra hepsini 

Bir kalemde çizmeyi öğrendim

Canım, ciğerim dediğim

Bir insanın da ölebileceğini

Acısının çok acı

Boşluğunun hiç mi hiç

Doldurulamaz olduğunu öğrendim

Sevenleri gördüm bir ömür boyu vefayla

İlk fırsatta ihanet edenleri gördüm

İhanetin acısının 

Koskoca bir hayatı tükettiğini öğrendim

Özündeki çiğ sütü gördüm insanın

Ufacık bir çıkara tamah ederken

Güvenmemeyi öğrendim hiçbir zaman

Ama tüm ruhumla güvenebileceğim

Dostların bulunduğunu da öğrendim

Kâr eden insanlar oldu

Hüsrana uğrayanlar oldu etrafımda

Bugün verilen kararların

Yıllar sonraki etkisini gördüm

Bazen kaybetmenin kazanmak

Kazanmanın kaybetmek olduğunu öğrendim

Gerçek nedir, nedendir

Diye araştırdım her yerde

Gerçeğin içimde yaşadığını öğrendim

Üzülünce ağlar, sevinince gülerdim eskiden

Duyguların da yanıltıcı olduğunu öğrendim

Genç olduğumu anlamadan

Gençliğin tükendiğini anladım

Bir alevlik ömürde hiçbir şeyi

Abartmamak gerektiğini öğrendim

Şimdi sana el uzatıyorsam sevgili

Bil ki sana tüm öğrendiklerimle geldim.