İkiyüzlülük

                Son zamanlarda beni fazlasıyla meşgul eden bir düşünce var. İnsanlar neden ikiyüzlülük yaparlar? Bunun dedikodu boyutundansa bilimsel kökenlerini araştırmak istedim. Psikolojik kökeninin ne olduğunu merak ettim. Psikolojik kökenine dair kısa araştırmamda bir şeye henüz rastlayamasam da wikipedi’de ikiyüzlülükle ilgili olarak;

“İkiyüzlülük veya mürailik kişinin sahip olmadığı duygu, düşünce, erdem, değer veya özellikleri, sanki sahipmiş gibi davranması veya sahip olduğunu iddia etmesidir..... İkiyüzlülük T.D.K. sözlüğünde "iki yüzlü olma durumu", yani "özü sözü bir olmama durumu" olarak, çeşitli sözlüklerde ise "dürüst olmama", "bildiğinden, inandığından ve olduğundan başka türlü görünme veya göstermeye çalışma", "aldatmaya çalışma" olarak tanımlanır. Neo-spiritüalizm’de ikiyüzlülük, kişinin yalnızca başkalarına karşı dürüst olmamasını değil, kişinin kendisine karşı dürüst olmamasını da kapsayacak biçimde kullanılır. Nefsaniyetin zararlı bir unsuru olarak kabul edilen ikiyüzlülük ya da eski deyişle samimiyetsizlik neo-spiritüalist görüşte, kısaca, kişinin nefsaniyetini maskeleyebilmek için kusurlarına bahane ve mazeretler bularak gerçeği olduğundan başka türlü görme veya gösterme çabası olarak tanımlanır.” diye açıklanmaktadır.

İnternette yaptığım araşırmada blogmilliyet’ten yaptığım alıntıda ise;

 “İkiyüzlü bu insanlar, herkese farklı davranırlar, işlerine gelmediği noktada insanları kolaylıkla birbirlerine düşürürler. Şahsiyet oluşturamadıklarından, her şahsiyete uyum sağlayabilirler, menfaatlerine uymayanı yüzüstü bırakırlar. Aynı zamanda herkesin aleyhinde rahatlıkla konuşup dedikodu yapabilir, kusur araştırır, alay etmekten büyük keyif alırlar.” Şeklinde tarif ediyor.

Uludağ sözlük’te bir öğrnci; “seninle birlikte gülerler, sohbet ederler, sevmedikleri kişileri sana çekiştirirler. İki gün sonra o çekiştirdiği kişilerle kanka olup seni dışlayan kişilerdir. Uzak durulması gerekir, insana aşırı derecede zarar verirler, hayatın her döneminde insanın karşısına çıkabilirler. Tanıyamazsınız bunları, çok iyi numara yaparlar, asalak gibidirler.” Şeklinde anlatmış ikiyüzlü insanları.

 Bilmediğim bir şey mi bunlar, hayır kesinlikle bildiğim şeyler. Böylesi insanlara rastlamak çok olası. Beni üzen kısmı bu tarz çoklu kişiliklere bürünen insanları anlamanın zor olması ve hatta bazılarının hiç anlayamaması ya da daha beteri anlamış olsa da çıkarları uğruna kullanmak adına yanında tutmayı marifet bilmesi. Aslında acınası insanlar bunlar ama yardım edilmesi en zor olanlarından. Yardım etmeye çalışırken bir bakmışsın seni alaşağı etmiş. Feleğini şaşırırsın bir anda, neye uğradığını anlayamazsın.

Neden mi paylaştım böyle bir yazıyı? İkiyüzlü insanlardan nefret ettiğim için.