Görebilseydim…

Görebilseydim… Diğer çocuklar gibi köy okuluna giderdim. Ama ben dünyanın öbür tarafında körler okuluna gitmek zorundayım. Öğretmenim Tanrının körleri daha çok sevdiğini söyledi. Çünkü onlar göremiyormuş. Ben de eğer öyle olsaydı bizi kör yapmazdı, çünkü böyleyken onu göremeyiz dedim. O da bana “Tanrı görünmezdir, o her yerdedir. Onu istersen hissedebilirsin, parmaklarınla onu görebilirsin” dedi. Ben de her gün parmaklarımın dokunduğu her şeyde Tanrıyı aradım… Ve ona her şeyi anlattım. Kalbimdeki sırları bile…

Mohsen Namjoo- Cennetin Rengi